• GIFT,  MOJE DROBNOSTKI,  PODAJ DALEJ

    Tata

    Dokładnie 23 marca 2012 r. po raz ostatni powiedziałam słowo „Tata”. Następnego dnia mój/nasz Tata zmarł. Nagle. Dziś po 11 latach jestem w zupełnie innym miejscu i punkcie. Życie dało mi różne lekcje, a jedną z nich jest to, by doceniać. Ludzi, momenty, uśmiechy. Sprawiać radość drobnostkami, małymi gestami, mówić dobre i ciepłe słowa. One nic nie kosztują, a często znaczą tak wiele. Z okazji Dnia Taty przygotowałam kartki. Można je: wysłać sms-em, przez Whatsapp do Taty, wydrukować i wsunąć Tacie do torby, notesu (format 10 x 15 cm), oznaczyć swojego Tatę w mediach społecznościowych, dorzucić zdjęcie z Tatą i puścić w świat jako relacja na instagramie czy na Facebooku.…

  • PODAJ DALEJ

    kolej na mnie

    Nigdy nie stawiam walizki na stojaku w pociągu. Zdarzyło mi się jeden, jedyny raz. I mi ją ukradli. Długo zbierałam się, by opowiedzieć swoją historię. Brakowało mi odwagi i dystansu. Z drugiej strony ostatnio tak często słyszę o kradzieżach w pociągach, że nie sposób przejść obojętnie i milczeć. Jestem gotowa podzielić się swoimi doświadczeniami i wierzę, że moja opowieść stanie się dla kogoś ostrzeżeniem. Że choć jedna osoba nie będzie musiała przeżywać tego co ja. Jedna – wystarczy. Historia jest prosta. W piątkowy późny wieczór wsiadam do pociągu relacji Warszawa-Praga, mam średnią walizkę, która nie mieści się na półce nad głową. Stawiam ją więc na stojaku, który mam tuż za…

  • PODAJ DALEJ

    poleca się

    Uwaga, wyznanie. Kiedyś jako nastolatka podkochiwałam się w Szymonie Majewskim. Byłam totalnie zauroczona jego poczuciem humoru, błyskotliwością i umiejętnością żartowania. Zawsze na wysokim (!) poziomie. Czułam, że to mój człowiek! A potem o tej mojej wielkiej niespełnionej miłości… zapomniałam 😉 Dziś Szymon, a raczej Pan Szymon ;), wraca do mojego życia w duecie z (Panią) Joanną Kołaczkowską. A wszystko za sprawą podcastu „Mówi się” (można znaleźć na Spotify). Jeśli macie czasem smutne dni albo łapiecie się na tym, że traktujecie życie zbyt poważnie, włączcie. Polecam! Są takie odcinki, że brzuch boli od śmiechu. Moje prywatne TOP3 Elon Musk, czyli nie mamy czasu być Lewandowskim Świetna i przezabawna rozmowa o tym, że moglibyśmy być wielcy, ale nam…

  • PODAJ DALEJ

    Życie po stracie [After life]

    Gdy obejrzałam pierwszy raz serial „After life”, wiedziałam, że do niego wrócę. I będę wracać, bo to mądra historia o stracie, życiu na nowo mimo bólu i braku sensu. O miłości, tak zwyczajnej i pięknej. Fabuła w wielkim skrócie (spokojnie, nie będę spoilerować!): całkiem zabawny i błyskotliwy Tony przeżywa śmierć swojej ukochanej żony Lisy. Złość, żal, tęsknota za dawnym życiem – z takimi emocjami mierzy się główny bohater po tej ogromnej stracie. Każdego dnia Tony próbuje żyć bez Lisy. Próbuje wrócić do normalności, czyli pracy dziennikarza w lokalnej gazecie. Na swojej drodze spotyka ludzi, którzy mu okazują wsparcie i pomoc. To galeria przeróżnych postaci – jedne zyskują sympatię widza bardziej, inne znacznie…

  • PODAJ DALEJ

    Jestem idiotką… i jestem z tego dumna

    Podcasty Asi Okuniewskiej „Ja i moje przyjaciółki idiotki” odkryłam ponad rok temu. Na początku podchodziłam do niech sceptycznie, bo tytuł zupełnie mi nie podpasował i jakoś nie mogłam się w sobie przemóc, by zacząć ich słuchać. Idiotki? Nazywanie tak swoich przyjaciółek to gruba przesada – kłębiły się myśli w głowie Magdaleny, gdy ktoś w odmętach internetu zachwycał się tą serią. Postanowiłam jednak nie oceniać książki podcastu po okładce tytule i przekonać się na własne oczy uszy, dlaczego social media o tym huczy… Po kilku odcinkach sama przypięłam do piersi kotylion dumnej Idiotki i stałam się wielką fanką Asi Okuniewskiej – jej błyskotliwości, umięjętności budowania metafor i niebywałej zdolności rozkładania relacji damsko-męskich…